Mr Hopkins' Men: Cambridge Reform and British Mathematics in the 19th Century

قرن 19 یک دوره کلیدی در توسعه علوم ریاضی در بریتانیا بود. موضوعاتی مانند دینامیک بدن صلب، هیدرودینامیک، الاستیسیته، اپتیک، گرما، الکتریسیته و مغناطیس گسترش یافته و پایه های محکم تری داده شد. حوزه های جدیدی از ریاضیات محض کشف شد. و پیشرفت‌های عمده‌ای در آمار، نجوم، زمین‌شناسی و یخچال‌شناسی رخ داد.

اواسط قرن 19^ام نیز تغییرات چشمگیری را در دانشگاه کمبریج به ارمغان آورد. قبل از سال 1850، تنها راه برای رسیدن به درجه ممتاز، تریپو ریاضی بود - که توسط همه دانشجویان مشتاق فارغ از شغلی که مقصدشان بود انجام می‌شد - و بهترین آموزش توسط معلمان خصوصی ارائه می‌شد که مشهورترین آنها ویلیام هاپکینز بود.

این کتاب گسترده، داستان هاپکینز و تحصیلات و حرفه‌های بعدی او را بازگو می‌کند که بسیاری از آنها به عنوان اسقف مشاغل درخشانی داشتند. ، قضات، سیاستمداران، دانشمندان یا مربیان. این کتاب از گزارش‌های دست اول زندگی در کمبریج استفاده می‌کند تا به خواننده نگاهی اجمالی به کالج‌هایش بدهد، و سیر تکامل برنامه درسی و اصلاحات آهسته و اغلب بی‌میل را که منجر به تسلط کمبریج بر آموزش عالی بریتانیا شد، ترسیم می‌کند. دستاوردهای علمی آن زمان را بررسی می کند و کمک های نامتناسب فارغ التحصیلان اسکاتلندی و ایرلندی در ایجاد یک جامعه تحقیقاتی را در نظر می گیرد. کمبریج به تدریج از یک موسسه نزدیک به مرگ به یک مرکز مشهور جهانی برای علوم ریاضی و فیزیکی تبدیل شد.

بسیاری از دانشمندان و ریاضی دانان مشهور، از جمله G. Green، G.G. استوکس، جی سی آدامز، و. علاوه بر این، و به عنوان یک نکته برجسته، مجموعه پرتره های خود هاپکینز از شاگردان برترش که به هنرمند T.C. Wageman، برای اولین بار در اینجا - رنگی - منتشر می شود.

از نظر علمی و در عین حال غیر فنی، این یک نگاه جذاب به کمبریج در دوران ویکتوریا است که برای هر کسی که به تاریخ علم و ریاضیات علاقه دارد قابل دسترسی است. تاریخچه آموزش و پرورش؛ تعامل علم و اعتقاد دینی؛ تاریخچه دانشگاه کمبریج؛ و بریتانیای ویکتوریایی به طور کلی.

Alex D.D. کریک فارغ التحصیل سنت اندروز و کمبریج است. او سال‌ها ریاضیات کاربردی را در دانشگاه سنت اندروز تدریس کرد، جایی که در حال حاضر استاد ممتاز است.

The 19th century was a key period in the development of the mathematical sciences in Britain. Subjects such as rigid-body dynamics, hydrodynamics, elasticity, optics, heat, electricity and magnetism were extended and given firmer foundations; new areas of pure mathematics were explored; and major advances took place in statistics, astronomy, geology and glaciology.

The mid-19^th century also brought dramatic changes to Cambridge University. Before 1850, the only pathway to an honours degree was the Mathematical Tripos - taken by all aspiring students whatever their destined careers - and the best teaching was provided by private tutors, the most renowned being the remarkable William Hopkins.

This wide-ranging book tells the story of Hopkins and the education and subsequent careers of his top "wranglers", many of whom went on to have illustrious careers as bishops, judges, politicians, scientists or educators. It draws on first-hand accounts of life at Cambridge to give the reader a glimpse inside its colleges, and it charts the evolution of the curriculum and the slow, often reluctant, reforms that led to Cambridge’s dominance of British higher education. It surveys the scientific achievements of the time and considers the disproportionate contributions made by Scottish and Irish alumni in establishing a research community. Gradually, Cambridge was transformed from a near-moribund institution into a world-renowned centre for the mathematical and physical sciences.

Many famous scientists and mathematicians are profiled, among them G. Green, G.G. Stokes, J.C. Adams, W. Thomson (Lord Kelvin), A. Cayley and J.C. Maxwell, and many lesser-known figures too, including the first professors in Australia and the tutor to an Indian maharajah. In addition, and as a special highlight, Hopkins’ own collection of portraits of his top students, attributed to the artist T.C. Wageman, are published here – in colour – for the first time.

Scholarly yet non-technical, this is a fascinating look at Cambridge during the Victorian era that is accessible to anyone with an interest in the history of science and mathematics; the history of education; the interaction of science and religious belief; the history of Cambridge University; and Victorian Britain generally.

Alex D.D. Craik is a graduate of St Andrews and Cambridge. For many years, he taught applied mathematics at St Andrews University, where he is presently an emeritus professor.